Wiedźmin 2. Zabójcy Królów - Edycja rozszerzona recenzja gry

Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami kontynuuje omawianie epickiego RPG opartego na motywach powieści Andrzeja Sapkowskiego, tym razem będzie to produkcja pt. „Wiedźmin 2. Zabójcy Królów” w edycji rozszerzonej. Jej producentem pozostało nasze rodzime studio CD Projekt RED, natomiast wydawcą firma CDP.

Sześć lat po wyniszczającej bitwie pod Brenną wojska Nilfgaardu poniosły druzgocącą klęskę będącą przyczyną ogromnego głodu i coraz większej ilości wyniszczających chorób. Nieludzi spędzono do gett, a mieszkańcy niepogodzeni ze swoim okrutnym losem zasilili waleczne jednostki „Scoia'tael” kryjąc się po okolicznych lasach. Tymczasem sławny wiedźmin udaremnia pierwszy zamach na króla Temerii, likwidując sprawcę napadu. Miesiąc później władca kończy straszny okres wojny domowej, niestety podczas wizyty u dzieci baronowej Marii Luizy La Valette zostaje zamordowany przez kolejnego napastnika przebranego za mnicha. W 1271 roku Geralt z Rivii jest przetrzymywany jako główny podejrzany odpowiedzialny za śmierć Foltesta przyłapany przy zwłokach władcy. Przesłuchujący go oficer służb specjalnych Vernon Roche chce usłyszeć jego wersję wydarzeń, ostatecznie pomaga uwolnić więźnia, ofiarowując mu klucz, dzięki któremu może dokonać ucieczki z mrocznych lochów zamku. Dodatkowo wyjawia sporo ciekawych informacji o czarodziejce Yennefer, dzielny pogromca potworów planuje odszukać prawdziwego zbrodniarza, oczyszczając swoje dobre imię.

„Wiedźmin 2. Zabójcy Królów” funkcjonuje na zupełnie nowym autorskim silniku graficznym „RED Engine”, dostrzeżemy tu wiele udomowionych gatunków zwierząt z dzikich wyłącznie ptaki, co więcej różnorodne bestie skutecznie utrudnią nam przemierzanie tutejszych szlaków. Zwiększono ilość modeli 3D losowo występujących mieszkańców, aby nie zachodziła ich częsta powtarzalność, ludność zachowała odmienne statusy społeczne, kwitnie handel, trwają rozmowy miasta i wsie tętnią życiem. Produkcja oferuje przepiękne widoki, zmienne warunki atmosferyczne, 24-godzinny cykl dobowy. Uwagę zwraca roślinność niesiona porywem wiatru, wschody oraz zachody słońca czy atrakcyjnie zaprojektowana woda, natomiast padający deszcz bądź mgła naturalnie ograniczy widoczność na daleki dystans. „Edycja rozszerzona” zawiera nowe intro w reżyserii Tomasza Bagińskiego, zobaczymy również animacje wprowadzające nas do kolejnych rozdziałów, przerywniki wykonano na silniku gry, a także w wersji ilustrowanej. Po przejściu napisów końcowych naszym oczom ukarze się outro będące przedsmakiem następnej części. Deweloperzy poprawili wiele aspektów tej znakomitej produkcji, świadczy o tym aktualizacja mająca ponad 10 GB. Otwarty świat został powiększony względem Wiedźmina 1, sporej wielkości sektory mapy odblokowywane są podczas rozwoju fabuły. Zastosowany dubbing trzyma ponownie wysoki poziom, słowa uznania kieruję również za muzykę potęgującą klimat rozgrywki i dodatkową płytę z soundtrackiem. Eksploracja to bardzo ważna czynność, dzięki niej pozyskujemy niezbędne składniki eliksirów, olei, petard, natomiast niepotrzebne szpargały sprzedajemy u miejscowych kupców. Aby móc wytwarzać przedmioty, musimy się tego nauczyć, nabywając lub odszukując książki i receptury poruszające daną tematykę. Twórcy tym razem skupili większą uwagę na wątku fabularnym, co zaowocowało mniejszą ilością zadań pobocznych. Tablica z ogłoszeniami ułatwi odnajdywanie zleceń wiedźmińskich. Jeżeli zechcemy odetchnąć od trudnych wyborów, bez najmniejszego problemu stoczymy pojedynek na rękę bądź zagramy partyjkę w „Kościanego pokera”. Przebudowano system walk bokserskich wykorzystujący obecnie efektowny „Quick time events” odnajdziemy go również, walcząc z bossami. Wymianę zdań umożliwia prosty mechanizm wyboru przypominający listę dialogową, pamiętajcie, że wszelkie podjęte decyzje będą miały swoje konsekwencje. Nasza postać widziana jest z perspektywy trzeciej osoby, wyjątek stanowi moment konwersacji. Wyjątkowo obszerne drzewko zdolności podzielono na zakładki treningu, szermierki, alchemii, magii, powiększa ono predyspozycje Geralta rozbudowywane za pośrednictwem talentów otrzymywanych poprzez walkę i wykonywanie przeróżnych aktywności.

Zmianie uległ sposób medytacji, możemy wykonywać tę czynność praktycznie w dowolnym czasie pod warunkiem, że nie prowadzimy pojedynku. Dzięki niej skorzystamy z alchemii, zregenerujemy wytrzymałość, oczyścimy organizm zatruty toksynami po wypiciu sporej ilości eliksirów, których przedawkowanie ogranicza żywotności. Przeciążenie postaci uniemożliwia bieganie, dlatego warto sprzedawać lub przechowywać rzeczy u miejscowych karczmarzy. Do podstawowej obrony należeć będzie miecz stalowy stosowany wobec ludzi, a także srebrny idealny na wszelkiego typu potwory, posmarowanie ostrza specjalnym olejem powoduje zwiększenie zadawanych obrażeń. Bohater może nosić broń krótką (sztylet) i długą (topór), petarda w dużym uproszczeniu pełni rolę granatu. Występują tu jeszcze nowe pułapki wspierające nasze działania z bardziej groźnymi oponentami lub ich znaczną ilością. Postanowiono przebudować system walki, likwidując trzy style wybierane manualnie w zależności od rodzaju przeciwnika, obecnie obowiązuje wersja szybka oraz silna dostępna pod przyciskami myszy, uważam to za bardzo dobre rozwiązanie, natomiast pasek adrenaliny, gdy jest naładowany, pozwala wykonać grupowy cios kończący. Jeżeli planujemy pozyskać skuteczniejszą broń lub pancerz, musimy posiadać odpowiednie schematy rzemieślnicze, a następnie zanieść je kowalowi do wykonania lub znaleźć te przedmioty poprzez skrupulatną eksplorację. Dla wymagających przeciwników istnieją magiczne znaki:

Aard - oczyszcza zagrodzoną drogę, skutecznie obala przeciwników.

Axii - pozwala chwilowo zapanować nad wrogiem, aby walczył po naszej stronie. Ponadto umożliwia pokojowe rozwiązania, wpływając na umysły rozmówców.

Igni - odpowiada za podpalenie.

Quen - bariera ochronna.

Yrden - magiczna pułapka zatrzymująca napastnika.

Medalion wykrywa pojemniki, zagrożenia lub „Miejsca mocy” podnoszące chwilowe statystyki, natomiast trofea z potworów zwiększają atrybuty. Niezwykle fajnym smaczkiem jest bez wątpienia rozbudowany „Dziennik” skrywający opis osób, lokalizacji, zadań, rzemiosła nie zabraknie również glosariusza, alchemii, bestiariusza i samouczka. Szkoda, że wrzucono wszystkie misje do jednej zakładki, tworzy to pewien problem, gdy pchniemy wątek główny zbyt daleko, zadanie poboczne zostanie wtedy automatycznie anulowane. Odmieniony ekwipunek, pomimo jego skrupulatnego podziału zbieranych przedmiotów nie daje takiego uczucia przejrzystości, jak to miało miejsce w części pierwszej. Geralt może teraz korzystać ze wspinaczki, z kolei balwierz sprawi, iż przeobrażeniu ulegnie fryzura naszej postaci. Picie eliksirów dostępne jest wyłącznie podczas medytacji, dlatego przed rozpoczęciem walki dobrze o tym pomyśleć.

Produkcja zapewnia niepowtarzalny klimat, a także wciągającą wielowątkową fabułę obfitującą w trudne wybory. Deweloperzy, stając na wysokości zadania, ponownie stworzyli niezwykle atrakcyjny mocno zróżnicowany świat emanujący wieloma barwnymi elementami i bohaterami. „Edycja rozszerzona” oprócz wspomnianych modyfikacji oferuje jeszcze dwie zupełnie nowe przygody, mianowicie jest to ścieżka Rochea oraz Iorwetha, tylko od nas zależy, którą z nich wybierzemy. Nie zabraknie epizodycznych momentów poruszania się inną postacią, jeżeli przechodziliśmy „Wiedźmina 1”, możemy wczytać ostatni zapis, dzięki temu zachowamy wszelkie podjęte wybory. Testowana przeze mnie wersja boxowa zawiera ponadto sporej wielkości fizyczną mapę świata gry.

Wiedźmin 3. Krew i wino recenzja DLC >>>

Wiedźmin 3. Serce z kamienia recenzja DLC >>> 

Wiedźmin 3. Dziki Gon GOTY recenzja gry >>> 

Wiedźmin - Edycja rozszerzona recenzja gry >>>

Zagłosuj na Wiedźmin 2. Zabójcy Królów - Edycja rozszerzona >>>

Wymagania sprzętowe Wiedźmin 2. Zabójcy Królów - Edycja rozszerzona >>>

Zobacz i oceń galerię Wiedźmin 2. Zabójcy Królów >>>

Komentarze

• 

  Omawianie dwóch pierwszych części Wiedźmina to była dla mnie epicka przygoda. Obecnie jestem na etapie przechodzenia trzeciej odsłony, która bardzo mi się podoba, jeśli chodzi o tytuł Dying Light 2 mam podobne odczucia jak Ty.

  Moja_Ksiazka 24-03-2019, 13:07:13
• 

  Klasyka, chociaż bardziej fascynują mnie postapokaliptyczne klimaty. Już nie mogę doczekać się Dying Light 2.

  Zombi_Hunter 23-03-2019, 12:56:41