Gdy po raz pierwszy usłyszałem o „BlackSite Area 51”, pomyślałem, że produkt bardzo fajnie się zapowiada i dobrze byłoby go zrecenzować. Moją uwagę przyciągnęło grupowe prowadzenie walki, wydawanie rozkazów lub korzystanie z różnych środków transportu. Jest tu wiele rozwiązań niestosowanych często w strzelaninach FPS. Midway Games został zarazem producentem, jak i wydawcą prezentowanego tytułu.

Książka Laurie Faria pt. „Dotyk. Śmiertelny sekret” wspomina o tym, że pewne tajemnice nigdy nie powinny ujrzeć światła dziennego. Główną bohaterką powieści jest urocza Camelia, która jako zwykła dziewczyna, pochodząca z porządnego domu, rozpoczyna pracę u boku nieznajomego mężczyzny o imieniu Ben.

Po znakomitym „BioShock Infinite” przyszedł czas, aby zapoznać się z nowym dodatkiem, który pomoże częściowo rozwiać powstałe wątpliwości. Omawiana pozycja zawsze dostarczała graczowi mnóstwo pozytywnych doznań bynajmniej nie tylko pod względem graficznym, osobiście byłem uradowany możliwością przedłużenia tej niezwykle wciągającej rozgrywki. Producentem tytułu zostało studio Irrational Games, natomiast wydawcą firma 2K.

„Burial at Sea Episode Two” jest drugim i zarazem ostatnim dodatkiem fabularnym do „BioShock Infinite” łączy się z częścią pierwszą, kontynuując zapoczątkowane tam wydarzenia. Twórcy postanowili wprowadzić kilka drobnych zmian urozmaicających rozgrywkę, zaskakując tym wiernych fanów tego ciekawego tytułu. Producentem zostało tu studio Irrational Games, natomiast wydawcą firma 2K.

Pamiętam swój pierwszy kontakt z tytułem „Max Payne”, było to bardzo dawno temu, grę polecił mi mój kolega ze szkoły. Po jej zainstalowaniu okazało się, że miał rację, wciągnęła mnie bez reszty. Niejednokrotnie zarywałem noc, aby móc pchnąć fabułę do przodu. Następnie mogłem pograć w równie dobry sequel „The Fall Of Max Payne”. Czy trzecia odsłona, której zarazem producentem, jak i wydawcą zostało znane studio Rockstar Games, zdoła dorównać poprzedniczką?

Stanisław Jerzy Lec mawiał: To się będę śmiał, gdy nie zdążą ze zniszczeniem świata przed jego końcem. Nie zdążyli. Apokalipsa nastąpiła wcześniej. Promieniowanie gamma zamieniło w pył uprawy, spopieliło lasy, wysuszyło rzeki, morza i oceany. Do trzeciej wojny światowej nie doszło, nikt nie nacisnął czerwonego guzika, stalowi aniołowie śmierci pozostali zamknięci w betonowych silosach, śniąc o zniszczeniu. Ale ten piasek, wszechobecny pył i upał… Pustynia, jaką stał się świat, upomniała się o swoją własność. Rodzaj ludzki to uparty gatunek. Cham się uprze i weź mu daj.

Jak wiadomo, kryminały wymagają od czytelnika nieustannego skupienia, aby nie pogubić się, w natłoku bardzo dokładnie opisanych zdarzeń lub czynności kryminalistycznych, dodatkowo wymieszanych z zawiłą fabułą i częstymi zwrotami akcji. Takie same odczucia miałem, gdy przeczytałem książkę pt. „Nie bój się” autorki Lisy Gardner.

Na przełomie kilku lat można było zaobserwować zmianę w podejściu do projektowania gier komputerowych, dawniej najlepszych graczy uważano za prawdziwych herosów, ponieważ powstające tytuły wymagały od nich wysokich umiejętności. Dzisiaj z racji tego, iż ludzie mają coraz mniej wolnego czasu, są niejednokrotnie krótkie i mało skomplikowane pod względem fabularnym, aczkolwiek deweloperzy czasami zapominają o tym nieszczęsnym standardzie, obdarowując nas rzadkimi perełkami. Taką pozycją jest niewątpliwie „BioShock Infinite” pochodzące ze studia Irrational Games, którego wydawcą została firma 2K.

Wciągająca, pełna przygód i humoru opowieść skierowana zarówno do młodszego, jak i starszego czytelnika, która przeniesie go w niesamowitą podróż po magicznym świecie fantasy. Zielone orki, wojownicy z Zapomnianych bagien i inne rasy z pomocą legendarnej Podróżniczki walczą ze złem, które przybyło do ich świata tylko w jednym celu: by go zgładzić… „Pewnego dnia Lilli budzi się i przygotowuje do pracy. Zmęczona życiem nie wyobraża sobie, że przez następne lata ma robić to samo, pracować dla kogoś i być od niego zależna. Gdy dociera do pracy, niespodziewanie jej życie się zmienia.

Drugi tom znakomitej trylogii fantasy dla młodzieży autorstwa wielokrotnie nagradzanej amerykańskiej pisarki. Becca Cooper nie jest już szczenięciem - jest jednym z psów, pełnoprawnym członkiem Gwardii. Jej zadaniem jest strzec porządku w Corus. Jednak obowiązki psów nie ograniczają się tylko do patrolowania ulic. Nieoczekiwanie problemem stają się nie przestępcy, ale fałszywe monety, które zalewają miasto. Becca i Goodwin wyruszają do Coynn, portowego miasta, skąd pochodzi fałszywe złoto.

„Medal of Honor Allied Assault” bez cienia wątpliwości wyznaczał odpowiednie nurty, biorąc pod uwagę pierwszoosobowe strzelanki. Ostatnim tego typu produktem nawiązującym do tematyki II wojny światowej był „Airborne”, jednakże nie przyjął się za dobrze. Twórcy postanowili podjąć decyzję o nieco innym kierunku prac, mającym przedstawiać obecną walkę z terroryzmem. Danger Close Games został producentem gry, natomiast wydawcą firma Electronic Arts.

Ostatnio twórcy gier nie za bardzo rozpieszczają nas tematyką II wojny światowej, spowodowane jest to w pewnym stopniu spadkiem zainteresowania wśród młodych graczy. Gdy dowiedziałem się o nowym tytule pt. „Enemy Front”, od razu chciałem go zrecenzować, dodatkowo moją ekscytację podsycała myśl, iż przedstawiona opowieść dotyczy Powstania Warszawskiego. Producentem i zarazem wydawcą zostało polskie studio City Interactive współpracujące ze swoim londyńskim oddziałem.

Nigdy nie byłem wielkim fanem futurystycznych strzelanek, aczkolwiek niedawno miałem okazję poznać „Bulletstorm”, dodatkowo swoje trzy grosze dodał oficjalny trailer, oraz mnogość pozytywnych komentarzy. Producentem tytułu zostało polskie studio People Can Fly, natomiast wydawcą, znana firma Electronic Arts. Produkcja zawiera także pewne elementy z „Duka”, już pierwsze minuty rozgrywki zdradzają, iż bywa od niego lepsza.

Ostatnio natrafiłem na ciekawą pozycję o tematyce postapokaliptycznej. Nie ukrywam, że jestem wielkim fanem tego typu klimatów, więc postanowiłem spróbować i nabyć pierwszy tom tej książki pt. „Zapomniana Księga. Strażnik”. Po przeczytaniu kilku początkowych stron stwierdziłem, że intuicja mnie nie zawiodła.

Akcja gry „Remember Me” została osadzona w futurystycznym Neo-Paryżu, funkcjonująca tam wpływowa korporacja o nazwie „Memorize”, wykorzystując ogromne banki pamięci, magazynuje wspomnienia mieszkańców. Za odpowiednią opłatą istnieje możliwość ich zmiany, aby klient pamiętał tylko to, co dobre. Pewne grono przeciwników dążące do zaprzestania tego procederu, swój sprzeciw motywuje tym, iż całe działanie ogranicza wolność człowieka i nikt tak naprawdę nie może być pewny późniejszych skutków związanych z manipulowaniem ludzkim umysłem.